دانشمندان دانشگاه «براون» به دنبال درک چگونگی آگاهی اسرارآمیز پوست انسان در مورد قرار گرفتن در معرض تابش‌های خورشیدی و تیره شدن در پی آن دریافته‌اند که احتمالا پوست قادر به «دیدن» پرتوهای ماورای بنفش از طریق یک رنگدانه حساس به نور بوده که در چشم انسان نیز وجود دارد.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به محض این که انسان در معرض تابش‌های ماورای بنفش خورشید قرار می‌گیرد، پوست این موضوع را درک می‌کند که این فرآیند بسیار سریع اتفاق می‌افتد.
تیره‌تر شدن پوست در برابر نور خورشید یک واکنش محافظتی است. محققان بر این باورند که رنگدانه تیره‌کننده پوست ملانین از سلول‌های پوست در برابر آسیب‌های ممکن در اثر تابشهای ماورای بنفش نور خورشید با جذب آن محافظت می‌کند.
اشعه ماورای بنفش به دو شکل در سطح زمین وجود دارد: UVA و UVB. پرتوهای UVB از طول موج کوتاهتری برخوردار بوده و تنها بخش کوچکی از پرتو ماورای بنفش خورشید را تشکیل می‌دهد. این پرتوها منجر به تیره‌تر شدن پوست در روزهای بعد از قرار گرفتن در معرض خورشید می‌شوند. پرتوهای UVB معمولا به دی‌ان‌ای آسیب می‌رسانند که می‌تواند به سرطان پوست منجر شود. اگرچه محققان پرتوهای UVA را نیز با سرطان مرتبط دانسته‌اند. پرتوهای UVA در مقابل از طول موج طولانی‌تری برخوردار بوده و بخش اعظمی از تابش ماورای بنفش را تشکیل می‌دهند. فرآیند تیره‌تر شدن پوست در معرض این پرتوها بسیار سریعتر اتفاق می‌افتد.
این پژوهش به تمرکز بر روی چگونگی تیره‌تر شدن پوست در برابر پرتوهای UVA پرداخته است. محققان با بررسی سلولهای پوستی موسوم به ملانوسیت‌ها که به تولید رنگدانه محافظ ملانین می‌پردازند، دریافتند که این سلولها همچنین از رنگدانه دیگری موسوم به رودوپسین برخوردارند که پیش از این تنها در شبکیه چشم دیده شده بود.
محققان سپس به بررسی چگونگی ارسال پیام توسط ماده رودوپسین در زمان قرار گرفتن پوست در معرض نور خورشید پرداخته و دریافتند که این پیام باعث تحریک تولید ملانین می‌شود.
بنا به مشاهدات این تیم، پس از یک ساعت مقدار متنابهی از ملانین شروع به انباشته شدن می‌کند که منجر به تیره شدن پوست می‌شود.